Λακορντέρ, Ζαν-Μπατίστ Ανρί

(Jean-Baptiste Henri Lacordaire, Ρεσέ-σιρ-Ουρς 1802 – Σορέζ 1861). Γάλλος ιεροκήρυκας και δημοσιολόγος. Υπήρξε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της καθολικής αντίδρασης εναντίον του βολτερικού σκεπτικισμού και του ιδεαλιστικού σοσιαλισμού του Σεν-Σιμόν. Χειροτονήθηκε κληρικός το 1827 και συνεργάστηκε στην εφημερίδα L’ Avenir (Το μέλλον), την οποία είχε ιδρύσει και διηύθυνε ο Λα Μενέ. Όταν η εφημερίδα, που χαρακτηρίστηκε από το Βατικανό πολύ φιλελεύθερη και καταδικάστηκε με την εγκύκλιο Mirari Vos (1832), διέκοψε την έκδοσή της, ο Λ., αντίθετα από τον Λα Μενέ, υποτάχθηκε στην παπική απόφαση και εγκαινίασε σειρά διαλέξεων στους πνευματικούς κύκλους του Παρισιού. Με αυτές παρουσιάστηκε ως κήρυκας ενός νέου πνευματικού φιλελευθερισμού, κερδίζοντας ταυτόχρονα τη φιλία του Οζανάν και του Μονταλαμπέρ. Αφού έμεινε τέσσερα χρόνια στη Ρώμη, εντάχθηκε στο τάγμα των Δομινικανών και, επιστρέφοντας στο Παρίσι, συνέβαλε με τα κηρύγματά του στην Παναγία των Παρισίων, στην επίσημη αναγνώριση των μοναστικών ταγμάτων που είχαν απαγορευτεί από την επανάσταση. Το 1848 εξελέγη μέλος της συντακτικής συνέλευσης, αλλά παραιτήθηκε σύντομα. Ο Γάλλος ιεροκήρυκας και δημοσιολόγος Ανρί-Ντομινίκ Λακορντέρ.